Guie’ zee / Flor de briz

Guie’ zee
Virgilio López


Nisa dxuuni
ne xhiaxhi
quepe zucueezacani
xhibia nadxiee lii
guie’ zee.

Inii tu inii
xquendanabaane raca di’ti
quepe gannaca pa nacu dxapa huiini
ne guca stinne lii,
stiisi ni biiya dxiilu naa
gunna xhieeca nga lii.

Yanna ti cadi nua’ ra nuulu’
cusiene diaagalu na
ma nga nadipa
guenda nagaana stii guenda ranaxhii
xhibia nadipa
guenda nagaana
sti guenda guti.

Cayate guenda sicaruulu’
candaana guenda nazacu’.



Flor de briz
Virgilio López


Ni el vino
ni la fruta más jugosa
pueden apaciguar
el amor que siento por ti
flor de briz.

Diga quien diga
que mi vida es temblorosa
no saben que eras virgen
y te he desflorado,
con sólo mirarme
te estuve amando.

Mas hoy
a través de la distancia
me haces comprender
que el misterio del amor
es más fuerte
que el misterio
de la misma muerte.

Tengo sed de tu belleza
tengo hambre de tu cuerpo.


(Texto publicado en Istmo Autónomo, hoy Revista Guidxizá, Año II, N° 7 Jul-Sep de 2005)


[Texto publicado en Guidxizá, una mirada a nuestros pueblos, suplemento cultural del Comité Melendre, Año I, N° 28, Dom 03/Feb/2013. Se autoriza su reproducción siempre que sea citada la fuente.]